تعیین فراوانی ژن های متالوبتالاکتامازهای blaimp-1، blavim-1 و blaspm-1 در سویه های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان های زابل

عفونت های بیمارستانی از معضلات و مشکلات مهم پزشکی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد که موجب اشاعه ی بیماریهای عفونی در جامعه می گردد. سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن فرصت طلب و از عوامل اصلی ایجاد عفونت در بیماران است. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژن های مولد متالوبتالاکتاماز (mbl)، blaimp-1، blavim-1 و blaspm-1 در سویه های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از بیماران بستری بیمارستان های زابل به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr ) می باشد. پس از انجام تست های بیوشیمیایی 100 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا شناسایی شدند، الگوی مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم، سیپروفلوکساسین، سفتازیدیم، توبرامایسین، سفکسیم و پیپراسیلین به روش دیسک دیفیوژن و با روش استاندارد کربی بائر انجام گردید. بیشترین مقاومت به داروی سفکسیم و بیشترین حساسیت به توبرامایسین و ایمی پنم بود. سویه های مقاوم به ایمی پنم، با روش ddst با استفاده از edta به عنوان مهار کننده آنزیم های متالوبتالاکتاماز به منظور بررسی تولید این آنزیم ها، مورد آزمایش قرار گرفتند. 5 ایزوله (4/45%) از 11 ایزوله مقاوم به ایمی پنم با روش imp-edta مولد متالوبتالاکتاماز بودند. هر 5 ایزوله مقاوم به ایمی پنم با روش pcr حامل ژن blavim-1 بودند. از روش pcr برای تعیین فراوانی ژن های متالوبتالاکتاماز blaimp-1، blavim-1 و blaspm-1 در سویه های سودوموناس آئروژینوزا با استفاده از پرایمرهای اختصاصی این ژن ها استفاده شد که نتایج فراوانی ژن blaimp-1 (12%)، ژن blavim-1 (77%) و ژن blaspm-1 هیچ موردی یافت نشد. لذا با توجه به فراوانی ژن blavim-1 لازم است تحقیقات بیشتری بر روی این ژن صورت گیرد.